|
Zolang de ontwikkeling van human resources (HR) bestaat, is er op zijn minst impliciet van uitgegaan dat werken en leren in combinatie met opleidingen twee verschillende dingen zijn. De meeste tijd werken we. We doen gewoon wat we elke dag doen en dat hebben we redelijk onder controle. Maar zo nu en dan worden we ons bewust van zogenaamde leerbehoeften. Soms zijn er kleine leemten in onze kennis, soms zijn er grote tekortkomingen. Vooral in het geval van omvangrijker tekorten wordt een tijdsintensieve seminar bijgewoond. Dit is precies waar de interne HR afdeling voor zorgt, onder andere. Het zorgt ervoor dat werknemers te allen tijde toegang hebben tot de juiste leermiddelen. Zodra aan de leerbehoeften is voldaan, gaan zij gesterkt en verrijkt terug naar hun gewone werk. In grote delen van de werkende wereld zullen we afscheid kunnen nemen van deze scheiding van werken en leren. Leren is werken en werken is leren. Het verschil tussen de een en het ander is aan het verdwijnen. In het verleden duurden sommige seminars meerdere dagen. Met de komst van e-learning werden de leereenheden steeds korter. Een tijd lang was 18 minuten de standaard lengte. Hoe lang kunnen tutorials op YouTube tegenwoordig zijn? Is het nog steeds zes minuten of slechts een tot twee minuten? Leren we nu minder, omdat de leereenheden diffuus lijken te worden? Waarschijnlijk is het tegenovergestelde waar. Waarom is dat?Werken in de 21e eeuw betekent dagelijks omgaan met onzekerheid. Als we aan een project werken, weten we vaak aan het begin niet hoe het resultaat eruit zal zien. We weten niet eens hoe we daar moeten komen. Natuurlijk hebben wij prioriteiten en zien wij nogal wat mijlpalen in grote lijnen. Wat echter blijft, is de cumulatieve onzekerheid van proces en resultaat. Zo is het altijd geweest in de wetenschap. In het begin was er een onbeantwoorde vraag en aan het eind enig inzicht. Dit is het geval bij de ontwikkeling van nieuwe producten of bij voorbeeld bij de totstandbrenging van nieuwe markttoegang. Alles wat volgens duidelijke routines verloopt en op vooraf bepaalde resultaten is gericht, wordt daarentegen steeds meer overgenomen door intelligente technologieën – robots, kunstmatige intelligentie, enzovoort. Als wij er nu in slagen met onzekerheid om te gaan, problemen om te zetten in oplossingen, leemten in het onderzoek in te ruilen voor kennis, zekerheid te krijgen waar voorheen onzekerheid heerste, dan vindt precies datgene plaats wat leren wordt genoemd. En dat is nu juist de taak van steeds meer werknemers. Leren is niet langer alleen een voorwaarde voor werk, maar de betekenis van werk zelf. |
